ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

«Մարտի 1-ը մեր հաջորդ զարթոնքի շրջանն էր»

«Մարտի 1-ը մեր հաջորդ  զարթոնքի շրջանն էր»
11.12.2012 | 11:40

Վերջերս Երևանում կայացավ Պրահայում բնակվող մեր հայրենակից, լրագրող, հրապարակախոս Շուշան Ղազարյանի «Խաչվածին մահ չկա» գրքի շնորհանդեսը: Շուշան Ղազարյանը 1988-91 թթ. հետևել է ղարաբաղյան հարցի քննարկումներին Արցախում, Հայաստանում և Մոսկվայում: Նրա գրքի հիմքում օրագրային գրառումներն են ԽՍՀՄ ԳԽ նիստերում, ԽՍՀՄ ժողովրդական պատգամավորների համագումարներում Արցախյան հարցի քննարկումների մասին` Հայաստանում և Արցախում տեղի ունեցող իրադարձությունների համատեքստում: Ստորև ներկայացնում ենք մեր հարցազրույցը ՇՈՒՇԱՆ ՂԱԶԱՐՅԱՆԻ հետ:

-Շուշան, արդեն մեկ տարի է, ինչ Ձեր «Խաչվածին մահ չկա» գիրքը վաճառվում է Երևանի գրախանութներում, հասանելի է ընթերցողներին: Այս ընթացքում քաղաքական տարբեր կուսակցությունների կողմից ի՞նչ արձագանքների է արժանացել:
-Քաղաքական տարբեր ուժերի կողմից եղել է լռություն: Լռել է անգամ դաշնակցությունը, որն ակտիվորեն մասնակցել է ղարաբաղյան շարժմանը, և իմ գրքում բազմաթիվ անդրադարձեր կան այդ մասին: Ես, առանց կողմնակալ գտնվելու, արել եմ այն գործը, ինչը պետք է անեի որպես լրագրող: Իմ հերոսների մեծ մասն այսօր ողջ է, և նրանք կարող են կանգնել ու նայել իմ աչքերին:
-Հետահայաց իրադարձությունները գնահատելիս` ի՞նչ եք կարծում, ինչո՞ւ 88-ի ազգային զարթոնքին հաջորդեց իշխանության բռնազավթման, նահանջի ու լճացման տևական շրջանը:
-Այն պարզ պատճառով, որ իշխանության եկան այն մարդիկ, ովքեր ոչ մի լումա չունեին այդ շարժման մեջ: Ես նրանց անվանում եմ թալանի «գեներալներ», քանի որ նրանք տնօրինում են ամբողջ երկրի տնտեսությունը: Հերոսները կա՛մ զոհվել են, կա՛մ քաշվել մի կողմ, որովհետև ոչ մի կերպ չեն կարող ազդել այս ընթացքի վրա: Նրանք «միայնակ գայլի» կարգավիճակում են հայտնվել: Այն մարդիկ, ովքեր պայքարում էին հանուն մեր երկրի, Արցախի, իշխանության չեկան: Նրանց պետք է փնտրել կա՛մ Եռաբլուրում, կա՛մ Արցախի գյուղերի գերեզմանատներում: Իմ գիրքը նրանց մասին է, ովքեր ըստ արժանվույն չգնահատվեցին, մինչև հիմա էլ չեն հիշվում, մոռացված հերոսներ են:
-Ձեր գրքի հերոսներից շատերը, ովքեր մեծ ներդրում են ունեցել Արցախի ազատագրական պայքարում, հետագայում` խաղաղության պայմաններում, այլ կերպ դրսևորեցին իրենց, կերպարանափոխվեցին: Ըստ Ձեզ` ինչո՞ւ այդ մարդիկ փոխվեցին:
-Ես չեմ համարում, որ նրանք կերպարանափոխվել են: ՈՒղղակի այդ մարդիկ հոգնել են: Նրանք իրենց ժամանակի մեջ ճիշտ են ապրել, իրենց գործն արել են: Պետք է ուսումնասիրել այդ մարդկանց ապրած կյանքը, փորձը, նրանց գործերը: Նրանք չէին կարող և՛ 80-ականներին, և՛ մեր ժամանակներում նույն կերպ պայքարել: Նրանք իրենց գործն արել են, հիմա նոր սերնդի ժամանակն է:
-Դուք նշել եք, որ հոկտեմբերի 27-ը Ձեզ համար շատ ծանր հարված էր: Իսկ մարտի 1-ը՞։
-Ահավոր էր: Մարտի 1-ը ես համարում եմ մեր հաջորդ զարթոնքի շրջանը, որը կարող էր փոփոխություններ բերել մեր երկրին: Ցավոք, այդ պայքարի հեղինակները, այդ պայքարի ակունքում կանգնած լիդերները դավաճանեցին ժողովրդին, տեր չկանգնեցին այդ հզոր զարթոնքին, որը կարող էր փոխել մեր երկրի ճակատագիրը: Ժողովուրդն ինքն էլ է հոգնում: Դուք փորձեք 2008-ի այդ զարթոնքը հիմա կրկնել: Դա հնարավոր չէ: Մարդիկ տեսնում են, որ իրենք ամեն ինչ արեցին, սակայն փոփոխություն չտեսնելու դեպքում հիասթափվում են: Եվ ամեն այդպիսի ալիքից հետո տեսնել է պետք, թե որքան մարդիկ են արտագաղթում, ինչ հոսք է սկսվում դեպի արտերկիր:
-Երկար տարիներ է, ինչ ապրում եք սփյուռքում: Ըստ Ձեզ` ո՞վ է այսօրվա սփյուռքահայը, ի՞նչ խնդիրների է բախվում:
-Ես և իմ ընտանիքի անդամները չնայած երկար տարիներ ապրում ենք արտերկրում, սակայն շարունակում ենք մնալ ՀՀ քաղաքացիներ: Ես կարծում եմ, որ այսօրվա սփյուռքը, որը հիմնականում ՀՀ քաղաքացիներից է կազմված, պետք է կարևոր դեր խաղա իր երկրի ճակատագրի հարցում: Սփյուռքահայի սահմանադրական իրավունքները պետք է պաշտպանված լինեն, և նա պետք է մասնակցի Հայաստանի ընտրություններին: Դա շատ կարևոր է, և կարծում եմ, որ մեր երկրում կփոխի քաղաքական իրադարձությունների ընթացքը: Սփյուռքահայն իր կամքով չի թողել իր երկիրը, նա թողել, հեռացել է քաղաքական անտանելի վիճակի պատճառով: Այսօր Հայաստանը ոչ մի նշանակություն, դեր չունի աշխարհում և ոչինչ չի կարող փոխել, քանի դեռ չի օգտագործել սփյուռքի ներուժը: Մենք քաղաքական պայքարի բոլոր ձևերը փորձել ենք: Չէի ցանկանա, որ այդ պայքարը կրկնվի մարտի 1-ի տեսքով: Սփյուռքն այսօր կախում չունի Հայաստանի իշխանություններից, և թե՛ ՀՀ նախագահի, թե՛ ԱԺ ընտրություններին մասնակցելու դեպքում կարող է ազդել գործընթացների վրա: ՌԴ-ում սկսել են կիրառել էլեկտրոնային քվեարկության տարբերակը: Եթե ՀՀ-ն էլ սկսի կիրառել, շատ բան կարող է փոխվել:


Զրուցեց
Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆԸ

Դիտվել է՝ 1967

Մեկնաբանություններ